Leonardo Da Vinci

Ο Λεονάρντο γεννήθηκε στην πόλη Αντσιάνο της Ιταλίας στις 15 Απριλίου του έτους 1452 μ.Χ. Το πλήρες όνομα του ήταν "Leonardo di serPiero da Vinci" και ήταν καρπός του έρωτατου Πιέρο Ντα Βίντσι και τηςΚατερίνας. Οι δυο τους δεν έγιναν ποτέ νόμιμο ζευγάρι.

Μεγάλωσε με τον πατέρα του στην πόλη της Φλωρεντίας, όπου από πολύ μικρή ηλικία έδειξε δείγματα της ευφυΐας και του καλλιτεχνικού του ταλέντου. Αυτός ήταν και ο λόγος που στάλθηκε σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών ως μαθητευόμενος στο εργαστήριο του φλωρεντινού ζωγράφου και αρχιτέκτονα Αντρέα ντελ Βερόκιο (1433-1485).
Το 1472 ο Λεονάρντο γίνεται μέλος της συντεχνίας των ζωγράφων της Φλωρεντίας, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι αποτελούσε έναν ανεξάρτητο καλλιτέχνη. Σε όλη την περίοδο του 1472-1480 εργάστηκε στο εργαστήριο του Βερόκιο ενώ παράλληλα φιλοτεχνούσε και δικούς του πίνακες.
Αργότερα, το 1482 μετακόμισε στο Μιλάνο όπου πρόσφερε τις υπηρεσίες του ως μηχανικός, ζωγράφος και γλύπτης στον ηγεμόνα του Μιλάνου Λουδοβίκο Σφόρτσα. Ο Λεονάρντο διέθετε
δικό του εργαστήριο με βοηθούς. Την ίδια περίπου περίοδο εργάστηκε ως σύμβουλος
αρχιτέκτονας στον καθεδρικό ναό του Μιλάνου, ενώ το διάστημα 1495-1498 μετά από
παραγγελία του Λουδοβίκου Σφόρτσα ζωγραφίζει τον Μυστικό Δείπνο στο μοναστήρι της Σάντα Μαρία ντελε Γκράτσιε. Ως καλλιτέχνης της αυλής, ο Λεονάρντο δέχθηκε αρκετές παραγγελίες για έργα που τις περισσότερες φορές ωστόσο άφηνε ημιτελή.
Τον Οκτώβριο του 1499 ξεκινά κατά πάσα πιθανότητα ένα φιλόδοξο έργο για
λογαριασμό του Λουδοβίκου ΙΒ'', βασιλιά της Γαλλίας. Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, εγκαταλείπει το Μιλάνο και περνά ένα διάστημα στη Βενετία, για να επιστρέψει το 1500 στην Φλωρεντία όπου ξεκινά ίσως η παραγωγικότερη περίοδος του ως ζωγράφος.
Τον Ιούνιο του 1502, ταξιδεύει με τον Καίσαρα Βοργία στην κεντρική και άνω Ιταλία με την ιδιότητα του αρχιτέκτονα και μηχανικού. Μεταξύ άλλων σχεδιάζει χάρτες για τις εκστρατείες του Καίσαρα.
Τον Μάρτιο του επόμενου χρόνου βρίσκεται πάλι στη Φλωρεντία όπου ξεκινά να εργάζεται πάνω στο περίφημο έργο του, την Μόνα Λίζα, κατόπιν παραγγελίας του συζύγουτης Φραντσέσκο ντελ Τζοκόντο.
Λίγο αργότερα αρχίζει την τοιχογραφία Η Μάχη του Ανγκιάρι για την αίθουσα συνεδριάσεων του Παλάτσο Βέκιο, έργο που θα μείνει ημιτελές.
Την περίοδο 1508-1512 ζει σχεδόν αποκλειστικά στο Μιλάνο, παρέχοντας τις υπηρεσίες του στον Charles d'' Amboise, κυβερνήτη της πόλης. Ο Λεονάρντο αποτελεί πλέον διάσημο καλλιτέχνη και το διάστημα αυτό υποβάλλει σχέδια για το μνημείοτου Trivulzio, συνεχίζει τις ανατομικές του μελέτες και αναλαμβάνει αρκετές παραγγελίες. Μετά τον θάνατο του Charles d'' Amboise το 1511 και την εκδίωξη των Γάλλων από το Μιλάνο τον επόμενο χρόνο, ο Λεονάρντο επισκέπτεται την Ρώμη υπό την προστασία του αδελφού του πάπα Λεόντα Ι'', Τζουλιάνο των Μεδίκων. Στο περιβάλλον της παπικής αυλής καταπιάνεται με διάφορα επιστημονικά πειράματα και μελέτες. Πέρα από διάφορες εφευρέσεις του, σχεδιάζει το έργο της αποξήρανσης των ελών της περιοχής Ποντίνι, νότια της Ρώμης.
Μετά το θάνατο του Τζουλιάνο των Μεδίκων, το 1516, δέχεται την πρόσκληση του βασιλιά της Γαλλίας, Φραγκίσκου Α'' και εργάζεται ως ζωγράφος της βασιλικής αυλής. Παράλληλα συνεχίζει τα πειράματα του και ασχολείται με αρχιτεκτονικά και αρδευτικά σχέδια.
Στις 23 Απριλίου του 1519 συντάσσει την διαθήκη του και τελικά πεθαίνει στις 2 Μαΐου στο Cloux της Γαλλίας, κοντά στον βασιλικό πύργο του Amboise. Σύμφωνα με προσωπική του επιθυμία, τάφηκε στην εκκλησία Sainte Florentine, στο Amboise.
Ο Leonardo υπέγραφε τα έργα του ως : "Leonardo" ή "Io Leonardo" δηλαδή "Εγώ ο Λεονάρντο".

Ο Leonardo Da Vinci ειναι ενας απο τους ζωγραφους που πραγματικα με εχουν εντυπωσιασει. Εκτος απο την φοβερη και μοναδικη συλλογη εργων που εχει δημιουργησει, οι ιδεες του και οι σκεψεις του ηταν και θα ειναι πρωτοπορες και καταπληκτικες. Για την εποχη του ηταν ενα πολυ εξελιγμενο ατομο, σκεπτικο και μυστηριωδες. Παντα αφηνε κατι να μαγνητιζει τον αλλον.. Ειναι μοναδικος καλλιτεχνης με ολη την σημασια της λεξεως.
Με το μυαλο και το παθος που εκριβε δεν μπορουσε να περιοριστει μονο σε ενα ταλεντο του, την ζωγραφικη, αλλα παραλληλα ασχολουνταν και με διαφορα πραγματα. Ηταν σχεδιαστης - εφευρετης - ανατομος - μουσικος και φιλοσοφος. Ο Leonardo Da Vinci ειναι ο πιο πολυπλευρος απο ολους τους μεγαλους καλλιτεχνες της Αναγγενησης. Παρ'ολο που τα σπουδαια επιτευγματα του ειναι αναγνωρισμενα εδω και αιωνες, εκεινος παραμενει παραδοξως μαι αινιγματικη μορφη.

Viva La Vida!

Viva La Vida - Coldplay 

I used to rule the world

Seas would rise when I gave the word

Now in the morning I sleep alone

Sweep the streets I used to own

I used to roll the dice

Feel the fear in my enemy's eyes

Listen as the crowd would sing

"Now the old king is dead! Long live the king!"

One minute I held the key

Next the walls were closed on me

And I discovered that my castles stand

Upon pillars of salt and pillars of sand

I hear Jerusalem bells a ringing

Roman Cavalry choirs are singing

Be my mirror, my sword and shield

My missionaries in a foreign field

For some reason I can't explain

Once you go there was never

Never an honest word

And that was when I ruled the world

It was the wicked and wild wind

Blew down the doors to let me in

Shattered windows and the sound of drums

People couldn't believe what I'd become

Revolutionaries wait

For my head on a silver plate

Just a puppet on a lonely string

Oh who would ever want to be king?

I hear Jerusalem bells a ringing

Roman Cavalry choirs are singing

Be my mirror, my sword and shield

My missionaries in a foreign field

For some reason I can't explain

I know Saint Peter won't call my name

Never an honest word

But that was when I ruled the world

I hear Jerusalem bells a ringing

Roman Cavalry choirs are singing

Be my mirror, my sword and shield

My missionaries in a foreign field

For some reason I can't explain

I know Saint Peter won't call my name

Never an honest word

But that was when I ruled the world

Υπαρχει πραγματικα ο Αγιος Βασιλης?

Κατ’ αρχάς, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα.Η φιγούρα του ευτραφούς και συμπαθή Άγιου Βασίλη με τα δώρα, τα πλούσια λευκά γένια, την κόκκινη στολή με τον σκούφο, είναι μια καθαρά αμερικάνικη επινόηση.Θα πουν αμέσως πολλοί, «ναι, το ξέρουμε, η εικόνα αυτή δημιουργήθηκε στα πλαίσια μιας διαφήμισης της Coca-Cola, το 1931».Βασικά, δεν είναι ακριβώς έτσι. Όντως η κλασσική εικόνα του Άι Βασίλη, που όλοι γνωρίζουμε σήμερα, έγινε διάσημη απ’ την Coca-Cola, αλλά δεν την πρωτοδημιούργησε αυτή.

Τα «πρωτεία» φαίνεται ν’ ανήκουν στην, επίσης αμερικανική εταιρεία, White Rock Beverages, η οποία χρησιμοποίησε την εικόνα αυτή, σε μια διαφήμιση μεταλλικού νερού, το 1915. Μαρτυρούνται δε, και παλαιότερες αναφορές, σύμφωνα με τις οποίες, η συγκεκριμένη εικόνα κοσμούσε ευχετήριες κάρτες, αλλά και σε στήλες εφημερίδων, από τα τέλη του 19ου στην Αμερική. Φυσικά, λίγα Ελληνόπουλα γνωρίζουν (αλλά κι ενήλικες), ότι ο συμπαθής γέροντας με τα δώρα, που γιορτάζουν ως Άγιο Βασίλη, είναι στην πραγματικότητα, ο Άγιος Νικόλαος για τους καθολικούς.

Στην πορεία, οι ξένοι πρόσθεσαν και κάποια άλλα στοιχεία στην εικόνα και την λατρεία του Αγίου Νικολάου (Άι Βασίλη για τους ελληνορθόδοξους), όπως σάκο με δώρα, έλκηθρο με τάρανδους, χριστουγεννιάτικο δέντρο κ.α.Κάπου εδώ, φαίνεται να τα μπερδεύουν οι Έλληνες, οι οποίοι άρχισαν να γνωρίζουν τον «Άγιο της Coca-Cola», αρχικά μέσα από τις ευχετήριες επιστολές που ελάμβαναν από Έλληνες του εξωτερικού, κατά κύριον λόγο μετανάστες.

Έτσι βλέπουμε να συνυπάρχουν στοιχεία, όπως το καραβάκι που παραπέμπει στον Άγιο Νικόλαο, των «προστάτη» των ναυτικών και η βασιλόπιτα που παραπέμπει στον Μέγα Βασίλειο, επισκόπου Καισαρείας της Καππαδοκίας, ο οποίος (όπως και ο Άγιος Νικόλαος) ήταν «πετσί και κόκκαλο», μελαχροινός, ενώ, συν τοις άλλοις, δεν ήταν καθόλου γέροντας, καθώς πέθανε και σε σχετικά μικρή ηλικία (50 ετών). Ο Μέγας Βασίλειος, ο οποίος θεωρείται και μέγας φιλάνθρωπος (ίδρυσε κοινωφελή ιδρύματα), φαίνεται να είναι, άθελά του, «υπεύθυνος» και για το σημερινό έθιμο της «βασιλόπιτας».

Έχει φτάσει μέχρι τις μέρες μας, ο απλοϊκός μύθος, ότι ο Μέγας Βασίλειος έβαζε σε πίτες νομίσματα και μοίραζε τα κομμάτια στους φτωχούς.Η ιστορία όμως, δεν είναι ακριβώς αυτή. Σύμφωνα με την παράδοση, οι κάτοικοι της περιοχής, προκειμένου να αποφύγουν την βαριά φορολογία από τον Ρωμαίο διοικητή, έδωσαν όλα τα τιμαλφή τους στον Μέγα Βασίλειο για να τα γλυτώσουν. Όταν ο κίνδυνος πέρασε και τα τιμαλφή έπρεπε να επιστραφούν, ο Μέγας Βασίλειος φαίνεται πως βρισκόταν μπροστά σε ένα σοβαρό πρόβλημα: Δεν είχε καταγράψει, ποιος του είχε δώσει τι.Μπροστά σ’ αυτό το αδιέξοδο, αποφάσισε να δώσει μια «σολομώντεια λύση» και μάλλον μεσοβέζικη. Έφτιαξε μεγάλες πίτες, μέσα στις οποίες έβαλε και τα τιμαλφή που του είχαν εμπιστευθεί και κατόπιν μοίρασε τα κομμάτια στους κατοίκους. Έτσι λοιπόν, όποιος ήταν τυχερός, όλο και κάτι θα έπαιρνε πίσω, έστω και μ’ αυτόν τον τρόπο.

Όλα αυτά όμως την σήμερον ημέρα, ελάχιστη σημασία έχουν, καθώς ο Άγιος Βασίλης, εκτός από αγαπημένο άγιο των παιδιών, αποτελεί και αγαπημένο άγιο των εμπόρων.
Τι σημασία έχει λοιπόν η αλήθεια, μπροστά στην γοητεία του χρήματος, αλλά και το παραμύθι που ζουν τα παιδιά;

Αγιος Βασιλης

Είμαστε μεγάλα παιδιά για να πιστεύουμε στον Αη Βασίλη?
Καταρχήν, κανένα γνωστό είδος τάρανδου δεν πετά!Παρόλο που υπάρχουν 300.000 είδη ζωντανών οργανισμών που ακόμα δεν έχουν καταχωρηθεί (τα περισσότερα έντομα και μικροοργανισμοί), αυτό δενσημαίνει σε καμία περίπτωση ότι υπάρχει ιπτάμενος τάρανδος, τον οποίο απ' ότι φαίνεται μόνο ο Αγιος Βασίλης έχει δει.Υπάρχουν περίπου 2 διςπαιδιά (κάτω των 18) στον κόσμο.
Επειδή ο Aγιος Βασίλης προφανώς δεν επισκέπτεται Μουσουλμάνους, Ινδουιστές, Εβραίους και Βουδιστές, ο φόρτοςεργασίας του περιορίζεται στο 15% του συνολικού, 378 εκ. σύμφωνα με το διεθνές Γραφείο Καταγραφής Πληθυσμών (Population Reference Bureau). Μεμέσο όρο 3,5 παιδιών ανά σπίτι, έχουμε 91,8 εκ. σπιτικά. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι υπάρχει τουλάχιστον ένα καλό παιδί ανά σπίτι που αξίζεινα πάρει δώρο σύμφωνα με την παράδοση (συμπεριλαμβανομένου και εμού).
Ο Αγιος Βασίλης έχει μόλις 31 ώρες για να δουλέψει, κι αυτό χάρη στη διαφορά ώρας και την περιστροφή της γης, αν υποθέσουμε ότι ταξιδεύει από ανατολάς προς δυσμάς (που είναι και το πιο λογικό. Τόσα χρόνια κάνει αυτή τη δουλειά). Αυτό μας κάνει 822,6 επισκέψεις το δευτερόλεπτο. Δηλαδή, για κάθε χριστιανικό σπίτι με ένα καλό παιδί, ο γιος Βασίλης έχει 1/1000στό του δευτερολέπτου να παρκάρει το έλκηθρο, να κατέβει, να πηδήξει από την καμινάδα, να αφήσει τα δώρα στα παπούτσια του καθενός, να βάλει κάποια δώρα κάτω από το δέντρο, να φαει το κομμάτι της πίτας του, να ξανανέβει την καμινάδα, να ξαναμπεί στο έλκηθρο και να φύγει για το επόμενο σπίτι.
Αν υποθέσουμε ότι αυτές οι 91,8 εκατομμύρια επισκέψεις ισαπέχουν μεταξύ τους (χάριν υπολογισμών), μιλάμε για απόσταση 0,78 μίλια ανά σπίτι, συνολικό ταξίδι 75,5 εκατομμύρια μίλια, και χωρίς να μετράμε τις στάσεις για να κάνει την "ανάγκη" του ! Αυτό σημαίνει λοιπόνότι το έλκηθρο τρέχει με 650 μίλια το ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ, 3.000 φορές την ταχύτητα του ήχου. Συγκριτικά, το πιο γρήγορο μέσο που φτιάχτηκε από τον άνθρωπο (Ulysses space probe) κινείται μόλις με 27,4 μίλια το δευτερόλεπτο - ενώ ένας κανονικός τάρανδος μπορεί να τρέξει το πολύ με 15 μίλια την ΩΡΑ.

Ααα και κάτι άλλο: το φορτίο στο έλκηθρο είναι άλλο ένα ενδιαφέρον σημείο. Με την προϋπόθεση ότι κάθε παιδάκι θα πάρει ένα πακέτο που ζυγίζει μόλις ένα κιλό, το έλκηθρο κουβαλάει περίπου 321.300 τόνους, χωρίς να μετράμε τον ίδιο τον Αγιο Βασίλη ο οποίος λέγεται ότι είναι και χοντρός. Και δεν μετράμε το γεγονός ότι έχει φαει και 91,8 εκ. κομμάτια πίτας. Κανονικά, ένας τάρανδος μπορεί να κουβαλήσει το πολύ 150 κιλά.
Ακόμα και αν ο περίφημος ιπτάμενος τάρανδος μπορούσε να κουβαλήσει 10 ΦΟΡΕΣ περισσότερο βάρος, 8 ή και 9 τάρανδοι σε καμίαπερίπτωση δεν φτάνουν. Για την ακρίβεια χρειάζονται 214.200 τάρανδοι. Αυτό αυξάνει το συνολικό βάρος (και πάλι χωρίς να μετράμε το βάρος του ελκήθρου) σε 353.430 τόνους (4 φορές περισσότερο από το μεγαλύτερο υπερωκεάνιο στον κόσμο). 353.000 τόνοι που κινούνται με 650 μίλια το ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ έχουν μια απίστευτη αντίσταση στον αέρα - η οποία προκαλεί θερμότητα (όπως στα διαστημόπλοια όταν μπαίνουν στην ατμόσφαιρα της γης). Το μπροστινό ζευγάρι ταράνδων θα απoσβέσει 14,3 ΤΕΤΡΑΚΙΣ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ joule ενέργειας. Ανά δευτερόλεπτο. Το καθένα. Με άλλα λόγια, θα εξατμιστούν ακαριαία με εκκωφαντικό θόρυβο, αφήνοντας το ζευγάρι που βρίσκεται από πίσω εκτεθειμένο. Ολόκληρο το κοπάδι, θα εξατμιστεί μέσα σε 4,26 ΧΙΛΙΟΣΤΑ του δευτερολέπτου. Ο Αγιος Βασίλης εντωμεταξύ, θα πρέπει να αντέχει σε επιτάχυνση 17.500,06 φορές μεγαλύτερη της βαρύτητας. Αν ζυγίζει γύρω στα 100 κιλά (και λίγαλέμε) θα γίνει χαλκομανία στο πίσω μέρος του καθίσματός του εξαιτίας των 2.107.007 κιλών αδράνειας.
Συμπέρασμα - ΑΝ ο γιος Βασίλης υπήρξεποτέ..., τώρα Δ Ε Ν Υ Π Α Ρ Χ Ε Ι Π Ι Α !!
Όπως και να'χει πάντως, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Χριστουγεννα

Αυτη η εβδομαδα - και η επομενη που διανυουμε ειναι μερες γιορτινες και χαρας!! Χρονια Πολλα σε ολο τον κοσμο και ελπιζω να υπαρχει λιγοτερη στενοχωρια και φτωχια την Νεα Χρονια.. ..Μα τι λεω?!! Και βεβαια και δυστυχως που το αναφερω - θα υπαρχει πολυς κοσμος που θα υποφερει απο τα δυχτια της φτωχιας και της κακομεταχειρισης.. Γιατι κανενας απο εμας δεν εχει βαλει το χερι του για μια ριζικη και τελικη αλλαγη προς το καλυτερο γαι τους συνανθρωπους του. Τελως παντων.. Και παλι χρονια πολλα και ιδιατερα στους εορταζοντες: Χριστινες, Χριστους, Βασιλιδες, Γιαννιδες και σε ολους τους αλλους που δεν μου ερχονται στο μυαλο αυτη τη στιγμη..!


Σε πολλες χωρες γιορταζοντια διαφορετικα τα Χριστουγεννα! Εχετε προβληματιστει ομως ποσο διαφορετικα ειναι απο τα Χριστουγεννα της Ελλαδας μας?

Ηθη και έθιμα των Χριστουγέννων από όλο τον κόσμο ...
Σ’ολο τον κόσμο υπάρχουν χριστουγεννιάτικα έθιμα. Ένα διεθνές έθιμο είναι το στόλισμα του χριστουγεννιάτικου
δέντρου που συμβολίζει τη χαρά των Χριστουγέννων. Ας δούμε όμως κι άλλα:

Ιταλία: Στη Βενετία, τον Μεσαίωνα, ο Δόγης κι ο λαός πήγαιναν την νύχτα των Χριστουγέννων στο γειτονικό νησάκι του Αγίου Γεωργίου να προσκυνήσουν το λείψανο του Αγίου Στεφάνου.
Στην παραλία του νησιού περίμεναν βενετσιάνικες αρχόντισσες ντυμένες στα μαύρα και στολισμένες με κοσμήματα, για να υποδεχτούν τον Δόγη και να τον συνοδέψουν μέχρι το ναό. Μετά το τέλος της λειτουργίας όλη η λαμπρή συνοδεία έμπαινε στις γόνδολες και διασχίζοντας τα νερά ξαναγύριζαν στην πλατεία του Αγίου Μάρκου , όπου άρχιζε μεγάλο γλέντι, που συνεχιζόταν μέχρι το πρωί.

Σικελία: Οι χωρικοί βγάζουν τα μεσάνυχτα των Χριστουγέννων νερό από τα πηγάδια και ραντίζουν τα ζώα τους, γιατί πιστεύουν ότι το νερό αυτό είναι αγιασμένο, επειδή την ίδια ώρα γεννιέται και ο Σωτήρας του κόσμου.

Σουηδία: Την αυγή της 13ης Δεκεμβρίου η «Λουτσία» -σύμβολο του φωτός-, συνήθως το μεγαλύτερο κορίτσι του σπιτιού, φορώντας ένα μακρύ λευκό χιτώνα και ένα στεφάνι από αναμένα κεριά στα μαλλιά, πηγαίνει από σπίτι σε σπίτι προσφέροντας ζεστό καφέ και κουλουράκια, ενώ τραγουδά παλιά κάλαντα.Οι θρύλοι της Λουτσία γεννήθηκαν στις Συρακούσες περίπου κατά το έτος 300 μ.Χ. Σε μερικές επαρχίες της Σουηδίας οι κάτοικοι των χωριών συνηθίζουν ανήμερα τα Χριστούγεννα να ρίχνουν έξω από τα σπίτια και τα χωράφια τους σιτάρι, για να γιορτάσουν μαζί τους και τα πουλιά.

Στη Σαρδηνία πιστεύουν ότι όποιος γεννηθεί τη νύχτα των Χριστουγέννων, και μάλιστα τα μεσάνυχτα, φέρει την ευλογία του Θεού όχι μόνο στους δικούς του, αλλά και στους γείτονες των εφτά σπιτιών που βρίσκονται πιο κοντά στο δικό του. Σε περιοχές της πρώην Γιουγκοσλαβίας, οι νοικοκυρές ραντίζουν τα τραπεζομάντηλά τους με κρασί για να μη ντραπούν οι φιλοξενούμενοί τους, εάν λερώσουν κάποιο. Στη Ρωσία συνήθιζαν τη νύχτα των Χριστουγέννων να ντύνουν στα άσπρα μια κοπέλλα του σπιτιού, η οποία παρίστανε την Παναγία. Σε μερικές βρετανικές περιοχές, το έθιμο του γλεντιού σε κήπους με μηλιές την παραμονή των Χριστουγέννων είναι μια παραλλαγή μιας ειδωλολατρικής τελετής. Αφού σκοτεινιάσει, οι αγρότες πηγαίνουν στα περιβόλια, σχηματίζουν παρέες γύρω από τα παλιότερα δέντρα και πίνοντας μπύρα τραγουδούν τα κάλαντα. Πυροβολούν στα κλαριά για να διώξουν τα κακά πνεύματα, ενώ μέχρι πριν από λίγα χρόνια άφηναν γλυκά, για να καλοπιάσουν τα πνεύματα και να εξασφαλίζουν καλή σοδειά.

Μεσαιωνικά έθιμα:

Στη Βενετία, ο Δόγης κι ο λαός πήγαιναν την νύχτα των Χριστουγέννων στο γειτονικό νησάκι του Αγίου Γεωργίου για να προσκυνήσουν το λείψανο του Αγίου Στεφάνου. Στην παραλία του νησιού περίμεναν βενετσιάνικες αρχόντισσες ντυμένες στα μαύρα και στολισμένες με κοσμήματα, για να υποδεχτούν τον Δόγη και να τον συνοδέψουν μέχρι το ναό. Μετά το τέλος της λειτουργίας, όλη η λαμπρή συνοδεία έμπαινε στις γόνδολες και διασχίζοντας τα νερά ξαναγύριζε στην πλατεία του Αγίου Μάρκου, όπου άρχιζε μεγάλο γλέντι, που συνεχιζόταν μέχρι το πρωί.

Στη Βαρκελώνη, το Μεσαίωνα, είχαν έθιμο την «τελετή του παγωνιού». Την ημέρα των Χριστουγέννων, ο βασιλιάς έπαιρνε μέσα σε χρυσή πιατέλα ένα ψητό παγώνι και το μετέφερε στην τραπεζαρία. Σε αυτή την πομπή τον ακολουθούσε πλήθος από ευγενείς, υπηρέτες και σωματοφύλακες. Στην τραπεζαρία μέσα βρισκόταν η βασίλισσα. Ο βασιλιάς της προσέφερε το παγώνι, για να το μοιράσει σε όλους τους παρευρισκόμενους. Όσοι δέχονταν την εξαιρετική αυτή τιμή, ήταν υποχρεωμένοι να ορκιστούν μπροστά στην ομήγυρη ότι θα προσπαθήσουν να ανδραγαθήσουν στον πόλεμο ή στις ταυρομαχίες.


Εχετε αναρωτηθει ποτε πως εμεις οι Ελληνες αρχισαμε να στολιζουμε το Χριστουγεννιατικο δεντρο? Ολοι 3ερουμε πως ειναι ξενοφερτο εθιμο αλλα λιγοι ειναι αυτοι που ξερουν πως το αφωμειωσαμε και το συνδεσαμε με τα δικα μας εθιμα!



Πόσο «ελληνικό» είναι το χριστουγεννιάτικο δέντρο ;

Πότε, πώς και γιατί χρησιμοποιήθηκε το χριστουγεννιάτικο δέντρο σαν σύμβολο;

Σύμφωνα με μερικούς ερευνητές, οι χριστουγεννιάτικες γενικά δοξασίες και παραδόσεις, αποτελούν ένα μίγμα από κατάλοιπα της λατρείας του Σατούρνο (μιας θεότητας που ταυτίζεται με τον Κρόνο) κι άλλων δοξασιών που αναμίχθηκαν με τις χριστιανικές, για να ξεχαστεί στο πέρασμα των αιώνων η αρχική τους προέλευση.

Τον 4ο αιώνα μ.Χ. η 25η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε ως η μέρα της Γέννησης του Χριστού και ταυτόχρονα σαν η πρώτη μέρα του χρόνου. Ωστόσο υπάρχουν μαρτυρίες ότι τα Χριστούγεννα γιορτάζονταν στη Ρώμη στις 25 Δεκεμβρίου από το 336. Κι η ίδια αυτή μέρα ήταν κι η Πρωτοχρονιά.Το δέντρο, σαν χριστουγεννιάτικο σύμβολο, χρησιμοποιήθηκε μετά τον 8ο αιώνα. Εκείνος που καθιέρωσε το έλατο σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο ήταν, σύμφωνα με την παράδοση, ο ΄Αγιος Βονιφάτιος, που για να σβήσει την ιερότητα που απέδιδαν οι ειδωλολάτρες στη δρυ, έβαλε στη θέση του το έλατο, σαν σύμβολο χριστιανικό και ειδικότερα σαν σύμβολο των Χριστουγέννων.
Φυσικά, στο πέρασμα των αιώνων, το νόημα του χριστουγεννιάτικου δέντρου πήρε αναρίθμητες μορφές. Κι αρχικά, για να συμβολίσει την ευτυχία που κρύβει για τον άνθρωπο η γέννηση του Χριστού, άρχισε να γεμίζει το δέντρο-σύμβολο με διάφορα χρήσιμα είδη, κυρίως φαγώσιμα κι αργότερα ρούχα κι άλλα είδη καθημερινής χρήσης, συμβολίζοντας έτσι πρακτικά την προσφορά των Θείων Δώρων, για να εξελιχτεί προοδευτικά σ' ένα απαραίτητο διακοσμητικό είδος της μέρας αυτής, που αργότερα πήρε και τη θέση της "Δωροθήκης"- του χώρου δηλαδή που σ'αυτόν τοποθετούσαν οι συγγενείς και φίλοι τα δώρα τους ο ένας για τον άλλο.

Για την Αγγλία ο Τσαρλς Ντίκενς, ο συγγραφέας εκείνης της εποχής, φρόντισε να ξαναπάρουν τα Χριστούγεννα την παλιά χαρούμενη γιορταστική μορφή τους, όσο κανένας άλλος. Κι αν σήμερα σ'ολόκληρο τον κόσμο το χριστουγεννιάτικο δέντρο θυμίζει αυτή τη μέρα, αυτό σίγουρα οφείλεται στον Ντίκενς, που σε διάφορα έργα του και πιο πολύ ακόμα στις χριστουγεννιάτικες ιστορίες του, και το πασίγνωστο Κρίστμας Κάρολ, το προβάλλει σαν βασικό χριστουγεννιάτικο σύμβολο.

Στην πατρίδα μας, το χριστουγεννιάτικο δέντρο το έφεραν για πρώτη φορά στην Αθήνα οι Βαυαροί.

Καλωσορισα!!

Μπορεί να με χαρακτηρίσετε οπισθοδρομική και -καλά, αυτή δε το γνώριζε το blogspot;"Ευτυχώς βρήκα ένα μέρος να μιλώ.. Δε μπορούσα να σκεφτώ που στο κόσμο του ίντερντ υπάρχει ένα τέτοιο μέρος. Αλλά η απορία μου σταμάτησε τη μέρα που είδα την αδερφή μου να γράφει εδώ.

Τέλος παντων. Νιώθω όμορφα που βρήκα ένα μέρος να μιλώ και να αυτοδιαλέγομαι πολλές φορές. Να ανοίγομαι και να έχω την άγνοια αν με επισκέφτονται ή όχι τα άλλα μέλη του μπλόγκερ.
Και χωρίς πολλά λόγια, καλωσόρισα..