Πέμπτη 27 Μαΐου 2010
Πέμπτη 20 Μαΐου 2010
Υπατία
Η Υπατία (370-415 μ.Χ.) υπήρξε νεοπλατωνική φιλόσοφος, αστρονόμος και μαθηματικός. Έζησε και δίδαξε στην Αλεξάνδρεια όπου και δολοφονήθηκε από όχλο που αποτελείτο από φανατικούς χριστιανούς.
Βιογραφικά στοιχεία
Κόρη του μαθηματικού και αστρονόμου Θέωνα, έλαβε με τις φροντίδες του πατέρα της την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση και ταξίδεψε στην Αθήνα και στην Ιταλία. Στην Αθήνα παρακολούθησε μαθήματα στη νεοπλατωνική σχολή του Πλούταρχου του Νεότερου και της κόρης του Ασκληπιγένειας αλλά μαθήτευσε και κοντά στο Πρόκλο και τον Ιεροκλή. Επιστρέφοντας στην Αλεξάνδρεια, έγινε επικεφαλής της εκεί σχολής των Πλατωνιστών (400 μ.Χ.), δίδαξε φιλοσοφία και μαθηματικά και αποτέλεσε πόλο έλξης για τους διανοούμενους της εποχής ενώ έκανε και εκτενή και ουσιώδη σχόλια στα μαθηματικά έργα του Διόφαντου και του Απολλώνιου. Δυστυχώς παρότι η ίδια η Υπατία υπήρξε πολυγραφότατη κανένα από τα έργα της δεν σώζεται και έχουμε μόνο αναφορές για αυτά. Πολλοί από τους μαθητές της ανήκαν στους ανώτατους κύκλους της αριστοκρατίας της πόλης και έγιναν σημαντικές προσωπικότητες, όπως ο επίσκοπος Κυρήνης Συνέσιος και ο έπαρχος της Αλεξανδρείας Ορέστης. Η ίδια επηρεάστηκε φιλοσοφικά από τους νεοπλατωνικούς Πλωτίνο και Ιάμβλιχο.
Επειδή η δράση της θεωρήθηκε επικίνδυνη για την εξάπλωση του Χριστιανισμού, σταδιακά καλλιεργήθηκε κλίμα εναντίον της που οδήγησε στη βίαιη δολοφονία της από τον όχλο ή από ομάδες φανατικών μοναχών[1]. Παρότι η ίδια είχε πολλούς φίλους χριστιανούς, προτίμησε να μείνει πιστή στις αρχαιοελληνικές παραδόσεις. Το μανιασμένο πλήθος την ξεγύμνωσε και τη πετροβόλησε μέχρι θανάτου, στη συνέχεια το πτώμα της διαμελίστηκε και κάηκε στη πυρά. Ηθικός αυτουργός θεωρήθηκε ο επίσκοπος της Αλεξάνδρειας, Κύριλλος, ο οποίος είχε έρθει σε μεγάλη αντίθεση με τον Ρωμαίο Κυβερνήτη της Αιγύπτου και φιλικά διακείμενου προς την Υπατία, Ορέστη.
- Ο αστεροειδής 238 Υπατία, που ανακαλύφθηκε το 1884, πήρε το όνομά του από την ιστορική αυτή μορφή.
Έργα
- Αριθμητικά του Διόφαντου (σχόλια)
- Σχόλια για τον Αστρονομικό Κανόνα του Πτολεμαίου
- Περί των Κωνικών του Απολλώνιου.Γ
http://el.orthodoxwiki.org/%CE%A5%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1
Υπατία εναντίον φονταμενταλιστών
Τα φώτα των Κανών έσβησαν. Αξίζει όμως τον κόπο να σταθούμε σε μια ταινία με ελληνικό θέμα, που πέρασε στα ψιλά, ίσως επειδή προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού. Είναι η «Agora» του Χιλιανού Αλεχάντρο Αμενάμπαρ, με θέμα τη ζωή της μαθηματικού Υπατίας, που έζησε τον 4ο αιώνα μ.Χ. στην Αίγυπτο (την υποδύεται η ωραία Ρέιτσελ Βάις). Στις αίθουσες θα βγει τον Δεκέμβριο.
Πόσοι άραγε γνωρίζουν την Υπατία; Το όνομά της σίγουρα λέει πολλά στους μελετητές φιλοσοφίας και ελληνικών γραμμάτων. Είναι η πρώτη γυναίκα μαθηματικός. Δίδαξε φιλοσοφία και αστρονομία στη ρωμαϊκή Αίγυπτο και βρήκε τραγικό θάνατο από φανατισμένους χριστιανούς. Την κατηγόρησαν για αναταραχές και ξέσκισαν το σώμα της με σπασμένα όστρακα.
Πως ήρθε στον περίεργο σκηνοθέτη, που συνήθως καταπιάνεται με ψυχολογικά και σουρεαλιστικά θέματα, να ασχοληθεί με την Αλεξανδρινή μαθηματικό; Ολα ξεκινούν από τη «Θάλασσα μέσα μου» (Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας), με τον Χαβιέ Μπαρδέμ στον ρόλο ενός παραπληγικού.
Επειτα από αυτήν, όπως είπε σε συνέντευξή του ο Αμενάμπαρ, ήθελε να κάνει «και μια ταινία για τον cosmos». Βούτηξε σε βιβλία αστρονομίας. Απέφυγε όμως γνωστές προσωπικότητες των επιστημών, τύπου Γαλιλαίου, και κατέληξε στη λιγότερο δημοφιλή Υπατία.
Δεν πρόκειται πάντως για σκονισμένη διατριβή, που θα ταλαιπωρήσει τους θεατές με ιστορίες για αστρολάβους και μαθηματικά αξιώματα. Το love story ανάμεσα στην Υπατία, τον πιστό της σκλάβο Ντάβους και έναν μαθητή της, που είναι το θέμα της ταινίας, δεν αφήνει σε δεύτερη μοίρα το πολιτικό κλίμα της εποχής. Οι φιλοσοφικοί στοχασμοί της Υπατίας μπλέκονται με τις αναταραχές και τις αιματοχυσίες στους δρόμους.
Είναι η περίοδος που οι χριστιανοί κυνηγάνε Εβραίους και λάτρεις των Αιγύπτιων θεών, ενώ η Υπατία αγωνίζεται να διατηρήσει την επιστημονική γνώση ζωντανή μέσα σ' ένα κλίμα φανατισμού. Πολλοί υποστηρίζουν ότι ο θάνατός της σηματοδοτεί το τέλος της ελληνιστικής εποχής. Για κάποιους άλλους θεωρείται η πρώτη μάγισσα που κυνηγήθηκε από τον χριστιανισμό.
Το «Agora» δεν είναι όμως αντιχριστιανικό. Περισσότερο ως κατηγορητήριο του φονταμενταλισμού θα μπορούσε να ερμηνευτεί. «Το εύκολο είναι να χαρακτηριστεί η ταινία αντιχριστιανική. Νομίζω ότι τελικά είναι χριστιανική. Εξερευνώ την καλή και ανθρώπινη πλευρά της χριστιανοσύνης, που βοηθάει φτωχούς και λεπρούς. Σίγουρα αντιτίθεται στον φονταμενταλισμό, δηλαδή στην ιδέα "θα σε σκοτώσω γι' αυτό που πιστεύεις"», έλεγε ο Αμενάμπαρ. Και, κλείνοντας το μάτι, προσέθετε: «Τα κοστούμια είναι πιστά της περιόδου, αλλά τελικά φορέματα και γενειάδες φέρνουν στο νου τούς Ταλιμπάν». Οι δικές του θρησκευτικές αντιλήψεις; «Μεγάλωσα χριστιανικά, μετά έγινα αγνωστικιστής και κατέληξα άθεος» ομολογεί.
Η Ρέιτσελ Βάις δεν είχε ξανακούσει το όνομα Υπατία. Προϋπηρεσία όμως σε... πλατό της αρχαίας Αιγύπτου είχε, αφού πρωταγωνίστησε στη «Μούμια» και το σίκουέλ της. Στέκεται και αυτή στην επικαιρότητα του θέματος της ταινίας («ακόμα οι άνθρωποι αλληλοσκοτώνονται στο όνομα του θεού»), δίνει όμως και μια φεμινιστική διάσταση λέγοντας: «Σε κάποιους πολιτισμούς οι γυναίκες εξακολουθούν να είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας και στερούνται το δικαίωμα μόρφωσης».
Μια δυσκολία που αντιμετώπισε ήταν η... αγνότητα της Υπατίας. Ζήτησε τη συμβουλή μιας 85χρονης θείας της, ερευνήτριας του καρκίνου, που δεν παντρεύτηκε ποτέ. «Ποτέ δεν πίστεψα όποιον άντρα κι αν μου υποσχέθηκε ότι θα με άφηνε να δουλέψω όσο σκληρά ήθελα. Με τα χρόνια συνειδητοποίησα ότι αγαπώ τη δουλειά μου περισσότερο από καθετί» της είπε.
Το μεγάλο συν της ταινίας, όπως έγραψε στην «Γκάρντιαν» η Σαρλοτ Χίγκινς υπό τον τίτλο «Ενα δώρο για τους κλασικιστές», είναι ότι «αποφεύγει τις λούμπες στις οποίες πέφτουν ιστορικές ταινίες. Οι χαρακτήρες φέρονται φυσιολογικά και μιλούν κανονικά, αποφεύγοντας αρχαϊσμούς και γελοίους αναχρονισμούς. Το πλατό, που έχει στηθεί στη Μάλτα, λειτουργεί καλά και έχει δοθεί φανερή προσοχή στις ιστορικές λεπτομέρειες».
Οπως και να 'χει, ας μείνουμε με το συμπέρασμα του Αμενάμπαρ: «Αν η Υπατία είναι η ενσάρκωση μιας σύγχρονης γυναίκας, η αρχαία Ρώμη είναι η ενσάρκωση μιας σύγχρονης υπερδύναμης σε κρίσιμη καμπή. Μου έρχεται στο νου η Αμερική. Είναι μια κατάλληλη στιγμή για αλλαγή. Επειδή είμαι φύσει αισιόδοξος, πιστεύω ότι δεν θα γυρίσουμε στο Μεσαίωνα...»
Πόσοι άραγε γνωρίζουν την Υπατία; Το όνομά της σίγουρα λέει πολλά στους μελετητές φιλοσοφίας και ελληνικών γραμμάτων. Είναι η πρώτη γυναίκα μαθηματικός. Δίδαξε φιλοσοφία και αστρονομία στη ρωμαϊκή Αίγυπτο και βρήκε τραγικό θάνατο από φανατισμένους χριστιανούς. Την κατηγόρησαν για αναταραχές και ξέσκισαν το σώμα της με σπασμένα όστρακα.
Πως ήρθε στον περίεργο σκηνοθέτη, που συνήθως καταπιάνεται με ψυχολογικά και σουρεαλιστικά θέματα, να ασχοληθεί με την Αλεξανδρινή μαθηματικό; Ολα ξεκινούν από τη «Θάλασσα μέσα μου» (Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας), με τον Χαβιέ Μπαρδέμ στον ρόλο ενός παραπληγικού.
Επειτα από αυτήν, όπως είπε σε συνέντευξή του ο Αμενάμπαρ, ήθελε να κάνει «και μια ταινία για τον cosmos». Βούτηξε σε βιβλία αστρονομίας. Απέφυγε όμως γνωστές προσωπικότητες των επιστημών, τύπου Γαλιλαίου, και κατέληξε στη λιγότερο δημοφιλή Υπατία.
Δεν πρόκειται πάντως για σκονισμένη διατριβή, που θα ταλαιπωρήσει τους θεατές με ιστορίες για αστρολάβους και μαθηματικά αξιώματα. Το love story ανάμεσα στην Υπατία, τον πιστό της σκλάβο Ντάβους και έναν μαθητή της, που είναι το θέμα της ταινίας, δεν αφήνει σε δεύτερη μοίρα το πολιτικό κλίμα της εποχής. Οι φιλοσοφικοί στοχασμοί της Υπατίας μπλέκονται με τις αναταραχές και τις αιματοχυσίες στους δρόμους.
Είναι η περίοδος που οι χριστιανοί κυνηγάνε Εβραίους και λάτρεις των Αιγύπτιων θεών, ενώ η Υπατία αγωνίζεται να διατηρήσει την επιστημονική γνώση ζωντανή μέσα σ' ένα κλίμα φανατισμού. Πολλοί υποστηρίζουν ότι ο θάνατός της σηματοδοτεί το τέλος της ελληνιστικής εποχής. Για κάποιους άλλους θεωρείται η πρώτη μάγισσα που κυνηγήθηκε από τον χριστιανισμό.
Το «Agora» δεν είναι όμως αντιχριστιανικό. Περισσότερο ως κατηγορητήριο του φονταμενταλισμού θα μπορούσε να ερμηνευτεί. «Το εύκολο είναι να χαρακτηριστεί η ταινία αντιχριστιανική. Νομίζω ότι τελικά είναι χριστιανική. Εξερευνώ την καλή και ανθρώπινη πλευρά της χριστιανοσύνης, που βοηθάει φτωχούς και λεπρούς. Σίγουρα αντιτίθεται στον φονταμενταλισμό, δηλαδή στην ιδέα "θα σε σκοτώσω γι' αυτό που πιστεύεις"», έλεγε ο Αμενάμπαρ. Και, κλείνοντας το μάτι, προσέθετε: «Τα κοστούμια είναι πιστά της περιόδου, αλλά τελικά φορέματα και γενειάδες φέρνουν στο νου τούς Ταλιμπάν». Οι δικές του θρησκευτικές αντιλήψεις; «Μεγάλωσα χριστιανικά, μετά έγινα αγνωστικιστής και κατέληξα άθεος» ομολογεί.
Η Ρέιτσελ Βάις δεν είχε ξανακούσει το όνομα Υπατία. Προϋπηρεσία όμως σε... πλατό της αρχαίας Αιγύπτου είχε, αφού πρωταγωνίστησε στη «Μούμια» και το σίκουέλ της. Στέκεται και αυτή στην επικαιρότητα του θέματος της ταινίας («ακόμα οι άνθρωποι αλληλοσκοτώνονται στο όνομα του θεού»), δίνει όμως και μια φεμινιστική διάσταση λέγοντας: «Σε κάποιους πολιτισμούς οι γυναίκες εξακολουθούν να είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας και στερούνται το δικαίωμα μόρφωσης».
Μια δυσκολία που αντιμετώπισε ήταν η... αγνότητα της Υπατίας. Ζήτησε τη συμβουλή μιας 85χρονης θείας της, ερευνήτριας του καρκίνου, που δεν παντρεύτηκε ποτέ. «Ποτέ δεν πίστεψα όποιον άντρα κι αν μου υποσχέθηκε ότι θα με άφηνε να δουλέψω όσο σκληρά ήθελα. Με τα χρόνια συνειδητοποίησα ότι αγαπώ τη δουλειά μου περισσότερο από καθετί» της είπε.
Το μεγάλο συν της ταινίας, όπως έγραψε στην «Γκάρντιαν» η Σαρλοτ Χίγκινς υπό τον τίτλο «Ενα δώρο για τους κλασικιστές», είναι ότι «αποφεύγει τις λούμπες στις οποίες πέφτουν ιστορικές ταινίες. Οι χαρακτήρες φέρονται φυσιολογικά και μιλούν κανονικά, αποφεύγοντας αρχαϊσμούς και γελοίους αναχρονισμούς. Το πλατό, που έχει στηθεί στη Μάλτα, λειτουργεί καλά και έχει δοθεί φανερή προσοχή στις ιστορικές λεπτομέρειες».
Οπως και να 'χει, ας μείνουμε με το συμπέρασμα του Αμενάμπαρ: «Αν η Υπατία είναι η ενσάρκωση μιας σύγχρονης γυναίκας, η αρχαία Ρώμη είναι η ενσάρκωση μιας σύγχρονης υπερδύναμης σε κρίσιμη καμπή. Μου έρχεται στο νου η Αμερική. Είναι μια κατάλληλη στιγμή για αλλαγή. Επειδή είμαι φύσει αισιόδοξος, πιστεύω ότι δεν θα γυρίσουμε στο Μεσαίωνα...»
Τρίτη 18 Μαΐου 2010
Puressence - Don't know any better..
Δεν ξέρω τι έχω πάθει και τώρα τελευταία παρατηρώ πως στα ποστσ μου, τα πρόσφατα, κάνω αναρτήσεις με μουσικό περιεχόμενο.. Είναι που τώρα έχω βρει, φέρει μάλλον, στην επιφάνεια παλιά και όμορφα τραγούδια.. όπως το παραπάνω των puressence!
Σας παροτρύνω να το ακούστε και δεν θα χάσετε ;)
Καλό βράδυ και καλή μουσική απόλαυση!
Τετάρτη 12 Μαΐου 2010
Twoface - You
είναι ένα τόσο λησμονικό αλλά συναμα αιδιόδοξο τραγούδι..
έχει κάτι που σε κάνει να κολλάς.. μου θυμίσει καλοκαίρια.. ανθρώπους που αγαπάς τόσο πολύ..
και η μουσική και η ερμηνεία είναι υπέροχα!!
και αυτοί οι στίχοι.. δίχως λόγια έχω μείνει για να τα περιγράψω..
The rain pours down from one black cloud
I see the moon right at the edge
A bloody sun speaks at noon
I can't find the trace up in my head
When I say you
I do mean you
Let's run away
I know this island
Where everybody sings for you
Let's join the party
Keep it going
If you get my point of view
Sure, I have been crying in my dreams
And if a sleeping tear should wake be here
I wanna know when the big black cloud has left
I wanna hear your whispers in my ear
When I say you
I do mean you
Let's run away
I know this island
Where everybody sings for you
Let's join the party
Keep it going
If you get my point of view
Τετάρτη 5 Μαΐου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)