Το να είσαι γυναίκα είναι τέχνη

Μια μέρα έτσι όπως έκανα βόλτα στις σελίδες του ίντερνετ, έπεσα πάνω στον παραπάνω τίτλο. Και μου άρεσε.. Μου έδωσε τον έναυσμα για να γράψω μερικά πράγματα αφιερωμένα στο γυναικείο φίλο.
Οι γυναίκες έχουν κάτι το μοναδικό. Κάτι το ξεχωριστό που τις κάνει να διαφέρουν τόσο μεταξύ τους, όσο και με τους άνδρες. 
Σκέφτονται αλλοιώτικα, περιπλοκότερα και κολλάνε στην λεπτομέρεια, το τελευταίο για την γράφουσα ισχύει δεόντως.. Περιπλέκονται και  μπερδεύονται σε ένα θέμα. Τα εύκολα πολλές φορές τα δυσκολέυουνε, αλλά αυτή είναι η μοναδικότητα τους. Δεν χάνονται και δίνουν μια πάντα σαφή απάντηση. Είναι πιο ψύχραιμες και ήρεμες.. Και δρουν τις περισσότερες φορές με το συναίσθημα και αφήνουν στην άκρη την λογική.
Οι γυναίκες είναι το ωραίο φύλο, όπως πολλοί αποκαλούν. Διαφέρουν από τους άντρες, οι οποίοι χωρίς αυτές δεν θα μπορούσαν να κάνουν κάτι. Ήταν - είναι και θα είναι ένα μυστήριο. Ένα άλυτο μυστήριο που κανένας δε θα μπορέσει να το μάθει. Ούτε να το λύσει.
 Η γυναίκα είναι η πρωταγωνίστρια της ζωής. Της ψυχικής και της πνευματικής. Πολλοί, άλλωστε, πιστεύουν ότι το δυνατότερο πρόσωπο μετά τον Χριστό ήταν η Μαρία Μαγδαλινή. Και σύμφωνα με κείμενα που έχω διαβάσει, ο Χριστός, γνωρίζοντας ότι θα σταυρωθεί, παρέδωσε τα "ηνία", ας μου επιτραπεί η έκφραση, για την συνέχεια του έργου του στην Μαρία Μαγδαλινή.
Ακόμη, πιστεύω πως δεν είναι τυχαία η φράση πως πίσω από έναν δυνατό άντρα υπάρχει μια δυναμική και συνάμα δυνατή γυναίκα !

Αρκετοί άνδρες όταν έρχονται αντιμέτωποι με μια ικανή και σίγουρη γυναίκα, αποθαρύνονται και κάνουν πίσω. Δεν προσπαθούν να την προσελκύσουν. Την φοβούνται. Ενώ οι γυναίκες, όταν δουν κάποιον άνδρα δυνατό, όχι σε οικονομικό επίπεδο, αλλά σε πνευματικό, είναι πρόθυμες να τον πλησιάσουν και να τον δοκιμάσουν. Όχι βέβαια να προβούν σε κινήσεις εκμεττάλευσης και μεταχείρησης. Αυτό είναι πέραν της γνώμης μου.

Η γυναίκα είναι τέχνη. Η τέχνη είναι γυναίκα και γένουν θηλυκού. Αυτό το πιστεύω ακράδαντα. Η ομορφιά της τέχνης αποδίδεται στην ομορφιά της γυναίκας. Σκέφτομαι πολλούς καλλιτέχνες που σε μεγάλα και πασίγνωστα έργα τους έχουν απεικονίσει γυναίκες. Το πρωτεύον τους μοντέλο ήταν η γυναίκα και με τη βοήθεια της προσπαθούσαν την ομορφιά που έβλεπαν, να τη ζωγραφίσουν πάνω σε χαρτί.

Από τη φύση της πηγάζει μια ηρεμία και μια γαλήνια, που ο άνδρας δεν κατέχει αλλά αναζητεί σε εκείνη. Η γυνή είναι ισχυρή και κατείχε πάντα την πρώτη θέση. Ακόμη και αν αυτό δεν αντικατροπτίζονταν στις ανδροκρατούμενες κοινωνίες και θεωρίες που την ήθελαν δούλα και κατώτερη. Δυστυχώς, αυτό φαίνεται έντονα και στην αρχαία Ελλάδα που σκιαγραφείται ως μια περιορισμένη πνευματικά προσωπικότητα. Μαλίστα, ούτε οι φιλόσοφοι δεν έκαναν κάτι για αυτές τις εξευτελιστικές συμπεριφορές που δέχονταν οι γυναίκες!  Και όμως, άνθρωποι ανοιχτόμυαλοι, και οξυδερκής θα έπρεπε να είναι κανονικά αντίθετοι σε τέτοιες προκαταλήψεις και ρατσισμούς ! Είχα διαβάσει πως ο Αριστοτέλης όσο και ο Πλάτων συνιστούσαν την έκτρωση στην αρχαία Ελλάδας ως μέσω ενάντια στον υπερπληθυσμό των πόλεων. Και δεν σκέφτονταν οι ίδιοι καθόλου την ζωή που χανόταν ! Ειδικά ένα φιλοσοφικό μυαλό με ελευθερία σκέψης και διαφυγής από τις ρατσιστικές απόψεις και την απόκλιση διαφόρων θεωρημάτων θα έπρεπε να συμπεριφέρεται αλλοιώτικα ! 
Αναρωτιέμαι, γιατί θεωρούνταν μάγισσες οι γυναίκες τις παλαιότερες εποχές. Γιατί αυτή η καταδίωξη μαγισσών? Τί ακριβώς υπήρχε στα μάτια μερικών που της χαρακτήριζε έτσι? Πώς ακριβώς οι ίδιες συμπεριφέρονταν?

Από μια πηγή βρήκα πως η σύγχρονη έννοια του όρου κυνήγι μαγισσών δεν έχει σχέση με το φύλο, σε αντίθεση με την παλιά ερμηνεία. Χαρακτηριστικά, για το θηλυκό φύλο, ένας δικαστής μαγισσών, το 1595, είχε δηλώσει: ο διάβολος τις χρησιμοποιεί, διότι γνωρίζει ότι είναι επιρρεπείς στις σαρκικές απολαύσεις, και επιδιώκει να τις δεσμεύσει στην υπηρεσία του με μια τόσο αμοιβαία υποσχόμενη πρόκληση.
Αλλά τα αρχαία χρόνια, στην Αίγυπτο, ακόμα και στην αρχαία Ελλάδα τόσες γυναίκες αντιμετώπισαν και έπεσαν θύματα από τις φλόγες της φωτιάς, λόγω του ότι θεωρήθηκαν ύποπτες για μαγεία και πάσης φύσεως μαγικές γνώσεις.
Παρ'όλα αυτά, αυτό που πιστεύω είναι ότι η γυναίκα είναι δώρο της φύσης. Δεν ορίζεται, αλλά ορίζει τον εκάστοτε δημιουργό μπορεί να είναι πόλεμος μέσα στην ειρήνη και ειρήνη μέσα στον πόλεμο. Θα μείνει μυστήριο - και ίσως το μεγαλύτερο μυστήριο - για κάθε μεγάλο φιλόσοφο.