Αντίο 2009, καλωσήρθες 2010

Και τώρα φτάσαμε στο τέλος του 2009.. Αντίο, γυρνάω και λέω.. Δε ξέρω που πηγαίνω. Το μόνο που κρατώ είναι ένας αριθμός, 2010. Άφησα το 2009 και το αντάλλαξα με το 2010. Σταμάτησε το τέλος του δρόμου. Εισιτήριο για την άλλη διαδρομή τώρα. Θα τρέχω άλλες 8,760 ώρες. Ατέλειωτες ώρες ενός αγώνα λύπης και χαράς. Κούρασης και ξεκούρασης. Προσπάθειας και βαρεμάρας. Όλα τα συναισθήματα θα περάσουνε πάλι στη ψυχή μου. Αλλά για διαφορετικούς λόγους αυτή τη φορά.

Στη τέως διαδρομή, συνάντησα και άσχημα αλλά και όμορφα πράγματα. Ξημέρωσαν 365 ημέρες και βράδιασαν άλλες τόσες. Αντάμωσα τον ήλιο 365 φορές και το φεγγάρι άλλες τόσες. Μίλησα μαζί του και προσευχήθηκα σε αυτό. Μπορεί να είδα μόνο δυο φορές την ανατολή του ήλιου αλλά δεν πειράζει. Έλαβα νέες εμπειρίες αλλά και καινούργιους προβληματισμούς. Έζησα μοναδικές στιγμές. Τώρα τέλειωσαν. Μένουν στο μυαλό μου, στη μνήμη μου και θα τις ανακαλώ. Ακόμα και τις άσχημες. Συμφιλιώθηκα μαζί τους. Οικειώθηκα. Με έκαναν πιο δυνατή. Ήταν μάθημα και περιπέτεια για μένα. Όλες θα μπουν στο κουτί των αναμνήσεων. Χωρίς καμοιά διάκριση.

Τώρα κάθομαι εδώ, για να δω τον πηγαιμό του 2009 και τον ερχομό του 2010, για να αρχίσω τη μεγάλη κούρσα μου ξανά. 

"Αντίο, χαιρετώ αυτόν τον κόσμο!" Λέει ο 2009 κοιτάζωντας με την άκρη του ματιού του τη γη.  "Καλοσωρίζω τον 2010! Πέρνει τη θέση μου και τα ηνία της διαδοχής μου! Ένα αντίο στους ανθρώπους!" Ύστερα κάνει ένα βήμα πίσω. Ο διάδοχός του μόλις είχε έρθει. Επιβλητικός και στολισμένος. Γυρνά και κάνει νόημα στον 2009. Τα μάτια τους συναντιούνται. Ανταλλάσουν ένα βλέμμα χαιρετισμού. Ο 2010 μπαίνει με τα πιο δυνατά πυροτεχνήματα και γέλια από τους ανθρώπους! Τα φώτα είναι στραμμένα πάνω του, τώρα πια. Ήρθε από την σκιά Υπόσχεται πολλά. Αλλαγές, χαρές και καμιά στενοχώρια. Περιμένει να βγει στη σκηνή. Θα εμφανιστεί.. Εμφανίζεται.. Με το ..2, 1.... Καλή Χρονιά!!! Και αυτό γίνεται! Εμφανίστηκε στις ζωές μας. Στην καθημερινότητά μας! Είναι ο νέος χρόνος που θα μας κρατήσει συντροφιά για άλλες 365 μέρες. Μέχρι να παλιώσει και να μας αποχαιρετήσει.

Είναι ολοκαίνουργιος!! Δε βλέπω καμιά ρυτίδα πάνω του.. ακόμα! Χαρούμενος. Φαίνεται, ο 2009 δεν τον συμβούλεψε καλά. Ξέγνοιαστος και ανυπόμονος που θα κρατήσει τα ηνία. Κληρονόμησε τη διαδοχή του προηγούμενου.

Ο 2009 στεκόταν ακόμη στην άκρη. Κοιτούσε τον 2010. Η καρδιά του χτυπούσε δυνατά. Όσο πιο δυνατά μπορούσε, σαν να ήθελε να προλάβει να χτυπήσει και να κάνει ρεκόρ. Λες και ήθελε να ικανοποιήσει την εντολή του αφεντικού του. Ήθελε να τελειώσει τους χτύπους της. Κοίταξε γύρω του. Θυμήθηκε τη δική του διαδοχή. Τη δική του χαρά και απορεία του τί θα κάνει στον κόσμο αυτό. Τότε.. που διαδέχτηκε τον 2008. Τότε.. που δεν σκεφτόταν το τέλος του..Τότε.. που δεν είχε, ακόμη, αντιμετωπίσει τα επικείμενα προβλήματα.. Τότε.. που δεν είχε ρυτίδες. 'Εκανε ένα βήμα προς τα πίσω. Η μισή του μορφή καλυμμένη στη σκιά. Το βλέμμα του αστραφτερό παρά τα γερατειά του. Στο πρόσωπό του σχηματίστηκε μια νέα ρυτίδα. Την ένιωσε, την άγγιξε, τη χάιδεψε, την αγάπησε. Όποιος τον αντίκριζε, θα τον έβρισκε λυπημένο, περίλυπο. Αλλά δεν ήταν. Είχε τελειώσει τον στόχο του, την αποστολή του και θα έφευγε. Είχε εκπληρώσει τα καθήκοντά του. Για μια τελευταία φορά κοίταξε και αντίκρισε όλους τους ανθρώπους του πλανήτη. Χαμογέλασε και μπήκε στη σκιά ολόκληρος πια. Η καρδιά του είχε ήδη στερέψει από παλμούς. Δεν προσφέρθηκαν άλλοι. Είχαν κοιμηθεί για πάντα. Έκαναν τον αιώνιο ύπνο. Εκεί, ο 2009 άφησε την τελευταία του πνοή. Έφυγε από τη σκιά που είχε έρθει πριν ένα χρόνο.

Καλή Χρονιά σε όλους τους bloggers!!!!