Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010

Κόκκινα Παντού

Θέλω τα πάντα Κόκκινα. Είναι το πιο δυνατό και εκτυφλωτικό χρώμα. Γυρνάνε κεφάλια, βλέμματα με την παρουσία του. Είναι το κέντρο του ενδιαφέροντος και ο πυρήνας της απόλαυσης. Με μια μόνο ματιά μένεις μαγεμένος. Είναι ένα όνειρο. Και μόνο το πάθος και η δύναμη που βγάζει, νοιώθεις πως δυνάμωσες, πως, μάλλον, ξαναγεννήθηκες.
Μεγαλώνει η αγάπη σου για το κόκκινο. Το χρώμα που ξεπερνάει όλα τα άλλα για το φως του, την εικόνα του και το έντονο συναίσθημα που βγάζει. Αγριεύει ανθρώπους, ζώα, μας παρακινεί να το κοιτάξουμε. Είναι επιβλητικό μα και απαλό. Σε ζεσταίνει, γλυκαίνει τα μάτια σου. Είναι το χρώμα του πάθους και του έρωτα. Εκπροσωπεί τη φωτιά. Εκπροσωπεί το ίδιο μας το αίμα. Το κόκκινο χρώμα σαγηνεύει τους περισσότερους ανθρώπους.

  Στα μάτιια μου όλα τα βλέπω κόκκινα. Τα βλέμματά των ανθρώπων, των ζώων. Οι σκιές από μαύρες παίρνουν χρώμα κόκκινο. Οι κόκκινοι τοίχοι είναι ένα κέλυφος ζεστασιάς, φροντίδας, γαλήνης. Κανένας σχεδόν άνδρας δεν μπορεί να αντισταθεί στη θέα των φλογερών, κόκκινων, γεμάτα μυστήριο χειλιών. Σε ξεγυμνώνει, σε αφήνει μόνο και εκτεθειμένο. Είναι στη πρωτιά και έχει πάρει τα ηνία.
Κόκκινα τα πάντα γύρω μου. Κάνω κύκλους και τα βλέπω όλα πιο κόκκινα. Μία ανάμειξη των συναισθημάτων μου με το κόκκινο. Πίνω κρασί κόκκινο. Εύγευστο και γλυκό.. Μυρωδιές γεμίζει το δωμάτιο και κόκκινες αναμνήσεις. Η ανάσα μου παίρνει χρώμα κόκκινο. Το δωμάτιο ακούσει την αναπνοή μου..



Πετάει τις κόκκινες γόβες της απότομα κάτω. Ακούγεται θόρυβος εκκωφαντικός. Τα βλέφαρά του ανοιγοκλείνουν απότομα. Χύνεται κρασί στο πάτωμα. Κυλιέται ακόμα πιο πολύ και το κοκκινίζει. Το πάτωμα χάνεται και κρύβεται κάτω από ένα χαλί κόκκινο. Εκείνη.. κρατάει το χέρι του. Με το άλλο γεμίζει ένα ποτήρι με κόκκινι κρασί. Το πίνει γουλιά γουλιά. Είναι όμορφο. Γλύφει τα χείλη της και τον κοιτάει στα μάτια. Τον κυριεύει με τα κόκκινα  ποθητά σαρκώδη χείλη της. Τον επεξεργάζεται. Εκείνος.. πλησιάζει. Στρέφεται καλά και την κοιτά στα μάτια. Τα βλέμματα αντικρίζονται και οι κόκκινες σκιές γίνονται ακόμη πιο έντονες με το χαμηλό φως. Κοιτά τα χείλη της. Μαγεύεται.. Παέι να τα φιλήσει μα εκείνη τραβιέται πίσω. Σηκώνεται. Τον κοιτά με υπεροψία και γυρνά την πλάτη της σε αυτόν. Γέρνει το κεφάλι της μπροστά. Κοιτά το κόκκινο χαλί και χαιδεύει τα πόδια της που είναι γεμάτα με κόκκινο κρασί. Αφήνει τα κόκκινα μαλλιά της ελεύθερα να πέσουν στους ώμους της. Ρίχνει το φόρεμά της κάτω. Γυρνά και τον βλέπει. Η σκιά του ήταν πάνω στη δική της. Γίνανε ένα. Εκεινη σηκώνει το κεφάλι της και χάνεται στο κόκκινο σκοτάδι.


8 σχόλια:

  1. Κι ετσι οπως ειχανε γίνει ενα τους βρηκε αγκαλία το κόκκινο φως της χαραυγης και του κατακόκκινου ήλιου που ξεπρόβαλε δειλα.....

    ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ λοιπόν με το χρωμα του ερωτα και της ζωής

    Αρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μπαα! όχι, γιατί εκείνη αποχώρησε ήδη..
    Να έχεις ένα όμορφο βράδυ!! Ευχαριστώ πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κι εμένα μου αρέσει το κόκκινο ειδικά τις χειμερινές μέρες που τα πάντα γκρι για ολόκληρες βδομάδες.Είναι απ΄τα χρώματα που μου πάνε καθώς μελαχρινή,φωτίζει το πρόσωπο και τον άνθρωπο.Τις υπερβολές δε μπορώ...
    Κόκκινο κρασί,αγαπημένο...που και που στις συνταγές που δημοσιεύω προτείνω κάποιο ιταλικό κόκκινο κρασί

    Καλή Κυριακή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ναι είναι όμορφο χρώμα!
    Είμαι μια παρανοϊκή λάτρης του κόκκινου :)
    Σε ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου! Να έχεις μια καλή μέρα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. άρχισα να λατρεύω το κόκκινο! Ελπίζω να επιστρέψει και να μην φύγει οριστικά!
    Καλή κόκκινη χρονιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. πολύ όμορφες οι μουσικές επιλογές !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σε ευχαριστώ πολύ κανούριε μου φίλε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή