Όλη η τέχνη είναι στο χέρι που έχει την πένα. Πράγματι πόσο αληθινό ακούγεται αλλά είναι κιόλας. Ο συγγραφέας είναι ο σκηνοθέτης, ο σεναριογράφος και ο σκηνογράφος του έργου του. Εκείνος κανονίζει τα πάντα, βάζει τη δική του προσωπική νότα και την πινελιά του δικού του μοναδικού στοιχείου. Ονομάζεται πράγματι τέχνη όλο αυτό!Δεν με παραπέμπει αυτή η φράση όμως μόνο στους συγγραφείς, στους μυθιστοριογράφους και τους ποιητές, αλλά το χέρι είναι ο άνθρωπος ο οποίος θα πάρει τη ζωή στα χέρια του και θα την καθοδηγήσει όπου και όπως εκείνος επιθυμεί. Ο ίδιος θα κανονίσει τι θέλει, κανένας δε θα τον επηρεάσει. Θα σχηματίσει και θα γράψει το βιβλίο της ζωής του με το δικό του τρόπου, σύμφωνα με τα δικά του πιστεύω και απόψεις. Η πένα είναι η γνώση, οι ευκαιρίες και η τύχη που έχει. Εκείνα που θα τον κάνουν να ζει ευτυχισμένος, κάτι που εξαρτάται από τον ίδιο.
Το πιο σημαντικό στη ζωή είναι να ακούμε εμάς, όχι τους άλλους, να κάνουμε πράξη αυτά που θέλουμε εμείς και να μην επηρεαζόμαστε από άλλους. Μεγαλύτερη σημασία έχει το αίσθημα της ευτυχίας, της ξεγνοιασιάς και της χαράς. Αν κάποιος τα νιώσει αυτά τα συναισθήματα, προ πάντων τα βιώσει κιόλας, τότε είναι πράγματι πετυχημένος.
Μερικές φορές, σκέφτομαι. είναι η ζωή τόσο περίπλοκη όσο θεωρούμε ότι είναι; Μήπως είναι όλα ιδέα του μυαλού μας; Και τώρα σκέφτομαι, πώς από το ένα θέμα πήγα στο άλλο..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου