Και βροχή ξανά

Και ναι, σήμερα το βράδυ έβρεξε. Βασικά ψυχάλισε. Μην κάνω το τόσο δα, τόόόσο! Αλλά ήταν οι πρώτες σταγόνες από τον ουρανό. Ένα σημάδι της εποχής που μας υπενθυμίζει τον ερχομό του φθινοπώρου. Πάει το καλοκαίρι! Αλλά έρχεται το φθινόπωρο! Τότε που όλα από πράσινα και ανθυσμένα (εκτός από τα αειθαλή!) δέντρα, φυτά και λουλούδια, υιοθετούν την απόχρωση του πορτοκαλί και καφέ, αλλάζουν σχήμα, μυρωδιά και καταλήγουν στο έδαφος. Τότε που αρχίζουν τα πρώτα κρύα και οι λίγες αλλά όχι ακόμη εξαφανισμένες απροσδόκητες αλλά καλοδεχούμενες ζέστες! Ναι, οι ζεστές μέρες πάντα μας λείπουν.
Η κάθε εποχή έχει όμως τη χάρη της. Καμιά δεν έχει κάποιο μειονέκτημα σε σχέση με την άλλη. Όλες έχουν τη μοναδικότητά τους. Το φθινόπωρο, ο χειμώνας και η αρχή της άνοιξης συνδυάζονται με τις βροχούλες, τους κατακλυσμούς, τις ψυχάλες, που σε μαγεύουν με το όμορφο άρωμά τους. Είναι πολύ ωραίο να μυρίζεις τη βροχή! Την άνοιξη και το καλοκαίρι αρχίζουν οι ζεστές μέρες, μετά οι κάυσωνες και η θάλασσα γεμίζει από ανθρώπινα κορμιά. Τέλη καλοκαιριού, ιδιαίτερα το βράδυ, αντιλαμβάνεσαι πώς μίκρυνε η μέρα τόσο γρήγορα. Αυτή η διαπίστωση σε μελαγχολεί, σε συνδυασμό με τις ψυχρές, άλλωτε τσουχτερές, νύχτες, αλλά είναι η πραγματικότητα που πρέπει να συνηθίζει κανείς! Στο κάτω κάτω δεν είναι μόνο ο καιρός που παίζει σημαντικό και καθοριστικό ρόλο στη ζωή και στη ψυχολογία του ανθρώπου. Ασκεί επιρροή, αλλά εάν ο άνθρωπος είναι από τη φύση του χαρούμενος και καλοσυνάτος, ευδιάθετος και ανεπηρέαστος, ο καιρός δεν παίζει ρόλο στη διάθεσή του.
Καλό φθινόπωρο και καλή αρχή ξανά στο υπόλοιπο του 2010 που έμεινε ακόμη!
Άλλωστε και tο φθινόπωρο χαρίζει ωραίες εικόνες..