Είναι σαν τη φωτιά η αγάπη...Όμορφη όταν την κοιτάς από μακρυά, ζεστή όταν την πλησιάζεις..από τσουχτερή έως θανατηφόρα όταν την αγγίζεις και θέλεις να μπεις μέσα της, για να τη ζήσεις στο έπακρο..
Τελικα θα μου εξηγησει κανεις τι ειναι η αγαπη?
Τι μια στιγμη νιωθεις ερωτευμενος και την αλλη απογοητευμενος.. Νιωθεις πως βρηκες τον ιδανικο αλλα αυτος ο ιδανικος αποκαλυπτεται ο απαγορευμενος..
Ετσι ειναι η αγαπη? Μηπως τελικα πρεπει να της δωσουμε αλλη σημασια? Μηπως εχει αλλοιωθει και σβηνει το λαμπακι της?
Μου φαινεται πως πρεπει να ιδρωσουμε για να την βρουμε.. Αλλα και παλι οσο την κυνηγας τοσο δεν ερχεται..
Παντα ημουν της αποψης οτι το λαμπακι θα αναψει μια απροσμενη μερα..Εκει που δεν θα το περιμενεις θα νιωσεις το βελος του μικρου και ατακτου αγγελου..
Μας δινετε η αγαπη ετσι ωμη και γω πρεπει να την αναλυσω, να την αποκρυπτογραφησω.. να καταλαβω την βαθυτερη της εννοια και να μην κοιταζω επιφανειακα.. Το προβλημα ειναι πως εκει τα βρισκουμε σκουρα..
Η αγαπη σε ποναει βαθια.. Της ανοιγεις την πορτα, την βαζει στο σπιτι της ψυχης σου και εκεινη αντι να το ανταπωδωσει, σε πληγωνει..Σου βαζει το μαχαιρι στο αδυναμο σημειο σου.. Σε χτυπα εκει που θα πονεσεις.
Η αγαπη μπλεκει με το δακρυ τελικα!
Αλλα οσο και να ποναμε και ας ξερουμε το πονο που μας προσφερει καταληγουμε να θελουμε ποιο πολυ αγαπη..
Την εχουμε αναγκη και ας ξερουμε τις συνεποιες.. Και ας μας ματωνει την καρδια.
Δυστυχως ολοι πληγωνουμε και ολοι πληγωνομαστε.
Η αγαπη για μας ειναι ο ηλιος για την γη..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου