Η γυναίκα που έγινε γάτα

- Τίποτα δεν είναι απίθανο πια στην εποχή μας.. είπε ο μεσόκοπος άντρας χωρίς να σηκώσει τα μάτια του από το βιβλίο που κρατούσε.. Άλλωστε, οι μεταμορφώσεις, είναι το αντικείμενο του εργαστηρίου μας , εδώ και καιρό . Αλλά πού να το ξέρεις εσύ; Ακόμη και να νοιαζόσουν για τη δουλειά μου, πολύ λίγα θα μπορούσες να καταλάβεις για τους σκοπούς και την χρησιμότητα κάποιων ροπών της Επιστήμης …

Σταμάτησε απότομα.. Το περιποιημένο χεράκι της κατά πολλά χρόνια νεώτερης συζύγου του , κατέβασε μαλακά το βιβλίο του , ενώ το άλλο περιποιημένο χεράκι της , χάιδευε το γόνατό του .

- (.. Μόνο για κάτι τέτοιες γαλιφιές είσαι ικανή) σκέφτηκε ο Ερευνητής Καθηγητής, και αποφάσισε αφήνοντας οριστικά το βιβλίο δίπλα του να ασχοληθεί μαζί της .

- Για πες μου τί θέλεις;

- Σκέφτηκα … αν θα μπορούσες να με μεταμορφώσεις σε.. γάτα.. Θα μπορούσες να το κάνεις αυτό;

- Και βέβαια θα μπορούσα.. Αν και.. Τί σ’ έχει πιάσει; Δεν νομίζω ότι θα ήταν και τόσο διασκεδαστικό..

- Εγώ έχω άλλη γνώμη.. Δεν θα σου άρεζε να γουργουρίζω στα πόδια σου;

- Μα.. γουργουρίζεις.. Είναι το μόνο που ξέρεις να κάνεις καλά ..

- Είμαι η … γατούλα σου, γι αυτό.. Έλα, κάνε μου τη χάρη..

- Τέλος πάντων.. Πριν πω το “ναι” , πρέπει να συζητήσουμε και να συμφωνήσουμε για το θέμα της.. επαναφοράς .

- Υπάρχει φόβος να διαφωνήσουμε πάνω σε αυτό;

- Ξέρω κι εγώ ;.. (Ο άντρας , χαμογέλασε με συγκατάβαση, μπροστά σε τέτοια βλακώδη

αθωότητα), μπορεί να θελήσω την τελευταία στιγμή , να ζήσω.. χωρίς εσένα.. με μία γάτα.. μόνο.. Πρέπει να με.. εμπιστευθείς . Άλλωστε το απαιτεί και το επιστημονικό πρωτόκολλο.. Χρειάζεται η συγκατάθεσή σου..

- Μα..

- Έλαααα … μην σουφρώνεις το χαριτωμένο μουτράκι σου … Το ξέρω ότι με εμπιστεύεσαι … Άντε, με … κατάφερες πάλι … Θα το κάνουμε … Σύντομα … Αύριο κιόλας..

Η νεαρή γυναίκα έλειψε τρεις ολόκληρες εβδομάδες από το σπίτι. Πέρασε τόσο όμορφα όσο ποτέ άλλοτε στη μέχρι τότε ζωή της. Τριγύρισε στα στενά σοκάκια της πόλης, καυγάδισε με όποιον δεν γούσταρε, έδειξε νύχια και αγρίλα, τα έβαλε με τους σκύλους, κρύφτηκε πάνω σε δέντρα και σε απόκρυφες γωνιές, έκλεψε φαγητό, κυλίστηκε στα χώματα, νίφτηκε περιπαθώς τεμπελιάζοντας κάτω απ’ τον λαμπρό ήλιο, γουργούρισε ευχαριστημένη από τα χάδια κάποιων (εντάξει, κάποιοι την χούγιαξαν κιόλας, αλλά και αυτό της άρεσε, γιατί είχε και μια δόση.. αδρεναλίνης που δεν είχε γνωρίσει μέχρι τότε) κυκλοφόρησε αμέριμνη πάνω σε στέγες, σε ταράτσες, σε τοιχάκια και έκανε αχαλίνωτο σεξ με γνωστούς και άγνωστους μερακλήδες, αφήνοντας κατά μέρος τους στοιχειώδεις τύπους και επιδεικνύοντας μια προστυχιά, που ούτε στα πιο ακραία όνειρά της είχε ποτέ αποτολμήσει.

Με το ξεψύχισμα του προσυμφωνηθέντος χρόνου, ούτε λεπτό λιγότερο ή περισσότερο ξαναγύρισε στο σπίτι. Πήδηξε στο περβάζι του παραθύρου για να την δει εκείνος.. Μια μαύρη φιγούρα στο φεγγαρόφωτο..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Νόμισε, πως θα τον έβρισκε να κοιμάται, ήταν όμως ξύπνιος.. Σαν να την περίμενε. Μα και βέβαια την περίμενε.. Ο άντρας χαμογέλασε μοχθηρά - είναι η αλήθεια - στην εικόνα της στο κλειστό παράθυρο. Να την άφηνε άραγε να περιμένει εκεί έξω μέχρι το πρωί; Να την φάει η αγωνία του αν επιθυμεί τελικά την.. “επαναφορά” της; Να νοιώσει λίγο πως η ανοησία και η ελαφρότητα της σκέψης, έχουν κάποιο τίμημα; Ή να την “ελευθερώσει” αμέσως και να την βρει το ξημέρωμα να κοιμάται με τα μαύρα της μαλλιά ανάκατα και το πικάντικο προσωπάκι της ακουμπισμένο πάνω στο χέρι της με τα περιποιημένα κόκκινα νύχια;.. 

 Φτηνιάρικη εικόνα, αλλά μια εικόνα που την χρειαζόταν ο μεσήλικας.. ανδρισμός του.. Στο κάτω - κάτω της γραφής ήταν δικιά ΤΟΥ.. ΤΟΥ ανήκε..

Προτίμησε τελικά το τελευταίο και χωρίς να χάσει ούτε ίχνος από το μισοσαρκαστικό του χαμόγελο πλησίασε στο παράθυρο έτοιμος να το ανοίξει.

Εκείνη όμως.. δεν μπήκε μέσα.. Μόνο η ουρά της κινήθηκε ελαφρά ανατριχιασμένη.. Κύρτωσε ελαφρά, σάλεψε - απειλητικά; χαδιάρικα; δεν πρόφτασε να καταλάβει - και με  ένα σάλτο βρέθηκε ξανά κάτω στο νοτισμένο πλακόστρωτο και χάθηκε μέσα στο μισοσκότεινο δρομάκι..

 

Μια μόνο φορά να γνωρίσεις την Ανεξαρτησία δεν γυρνάς πίσω.. με τίποτα ..

 

Το διήγημα είναι εμπνευσμένο από τα γραπτά του S. FOWLER WRIGHT .